Jak wytwarza się świece?
Istnieją trzy podstawowe metody produkcji świec pozwalające na nadanie masie palnej (woskowi) z knotem pożądanego kształtu.
Prasowanie
Ta metoda polega na sprasowywaniu sypkiej parafiny w proszku pod wysokim ciśnieniem za pomocą tłoczni lub wytłaczarki. W procesie wytłaczania powstaje długi słup, który następnie tnie się mechanicznie na świece o pożądanej
długości. Metoda ta nadaje się najlepiej do produkcji świec ołtarzowych oraz świec walcowych. W przypadku świec barwionych świece zanurza się następnie w płynnym barwionym wosku (zob. świece barwione). Użycie tłoczni pozwala na szybką produkcję dużych ilości świec, zwłaszcza podgrzewaczy i świec stożkowych.
Maczanie
Metoda polegająca na wielokrotnym przeciąganiu kilkuset metrów knota przez kadź z gorącym woskiem między dwoma bębnami obrotowymi. Za każdym razem, kiedy knot przechodzi przez kadź, osadza się na nim warstwa wosku. Świeca rośnie do pożądanej średnicy. Przypomina to powstawanie słojów drzewa. Kiedy słup osiągnie pożądaną średnicę, przenosi się go do maszyny tnącej, która dzieli go na pojedyncze świece o określonej długości. Następnie podstawie i końcówce świecy nadaje się pożądany kształt. Ten proces produkcyjny wykorzystuje się głównie do wytwarzania prostych świec do użytku domowego.
Zalewanie
Po wyprodukowaniu świecy metodą prasowania, maczania lub zalewania można ją na wiele sposobów „podrasować”. Wzory i rzeźbienia dają świecy wyróżniający wygląd. Kolorowa powłoka nadaje lśniący połysk. Przezroczyste lub barwione lakiery dodają wyszukanego, mieniącego się połysku. Substancje zapachowe dodane do wosku (zob. świece zapachowe) sprawiają, że zapalona świeca wydziela cudowny aromat.
Z czego składa się świeca?
Jeśli świeca ma być wysokiej jakości, potrzebne jest dobra masa palna i właściwy knot. Do tradycyjnych mas palnych zalicza się parafinę, stearynę i wosk pszczeli. Współcześnie używa się także uwodornionych tłuszczy pochodzenia zwierzęcego lub roślinnego, np. wosku palmowego. Dobór materiałów jest uzależniony od ich dostępności, ceny i podatności na przetwarzanie różnymi metodami wykorzystywanymi w produkcji świec. Czystość używanych surowców jest czynnikiem decydującym.
Co wyróżnia świece?
Do barwienia świec wykorzystuje się kolorowe pigmenty lub barwniki rozpuszczalne w tłuszczach. Wyróżnia się świece z barwioną powłoką i świece o jednolitym kolorze.
Masa palna
Parafina
Parafinę otrzymuje się głównie z paliw kopalnych. Ze względu na jej właściwości chemiczne i fizyczne parafinę można wykorzystywać we wszystkich metodach produkcji. Wysokooczyszczone parafiny cechują się wysoką jakością spalania.
Stearyna
Stearyna jest stałą, krystaliczną mieszaniną różnych kwasów tłuszczowych wytworzoną z tłuszczów i olejów zwierzęcych lub roślinnych. Świece stearynowe są szczególnie odporne na kapanie, ponieważ krater roztopionego wosku, który tworzy się wokół płonącego knota, pozostaje stosunkowo suchy. Stearyna jest ponadto twardsza od większości pozostałych wosków. Wpływa to jednak na większą kruchość świec stearynowych. Świece składające się w całości ze stearyny można wyprodukować wyłącznie metodą zalewania.
Wosk pszczeli
Wosk pszczeli jest produktem przemiany materii pszczoły. Wosk wydostaje się z żołądka pszczoły robotnicy i jest wykorzystywany do budowy plastra miodu. Wosk pszczeli przez kontakt z miodem i pyłkami stopniowo nabywa charakterystyczny kolor i przyjemny zapach. Surowiec ten jest produktem naturalnym, w związku z czym jego dostępność jest ograniczona. Ze względu na konsystencję wosku pszczelego do świec z tego surowca używa się sztywniejszych knotów niż do innych świec.
Wosk palmowy
Mianem wosku palmowego określa się szereg różnych produktów woskowatych wyprodukowanych głównie z owoców olejowca. Świece wytworzone z tego naturalnego surowca wymagają sztywniejszego knota niż świece z wosku pszczelego ze względu na ich większą gęstość.
Knot
Optymalne spalanie zależy od właściwości knota. Knoty wyplata się w specjalnych urządzeniach, głównie z bawełny. Zarówno bawełniane włókna, jak i wyplecione knoty są najpierw czyszczone, a następnie poddawane obróbce chemicznej. Zapobiega to, między innymi, żarzeniu się knota po zgaszeniu świecy.
Zadaniem knota jest transport roztopionej masy palnej do końcówki knota, gdzie spala się on w płomieniu. Ważne: Knot musi być dopasowany do danego rodzaju świecy, użytych surowców, kształtu i wymiarów świecy, jak i procesu jej wytwarzania (pod względem absorbancji, rodzaju/twardości włókna, techniki wyplatania i obróbki chemicznej).